Coğrafyası

Sivas  İli, Yıldızeli  İlçesi'ne bağlı Bayat Köyü, ilçenin güneyindedir. İlçeye uzaklığı 24 km. , il merkezine uzaklığı ise 40 km. ‘dir. Rakımı 1450 metredir.  Doğusunda Sıcak Çermik, Batısında Yayla Köyü, Güneyinde Nevruz Köyü, Kuzeyinde ise Menteşe Köyü bulunmaktadır. Son nüfüs sayımına göre (2007) köyde 305’i kadın 287’si erkek olmak üzere toplam 592 kişi yaşamaktadır.

Köyün, güney ve güneybatısında dağlar ve tepeler, kuzeyinde ve güneydoğusunda ise yer yer yüksek düzlükler mevcuttur. Su kaynakları bakımından zengindir. Bayat Çayı başta olmak üzere dereler ve küçük akarsular mevcuttur. Bayat Köyü geniş bir bitki örtüsüne sahiptir. Bu da köyün yeşillikler içerisinde olduğunu göstermektedir. Köyde karasal iklim hâkimdir. Buğday, arpa, pancar, fiğ, nohut tarımı yapılmaktadır. Aynı zamanda meyvelikler ve bostanlarda köyün uğraş alanlarındandır. Anadolu ormanları eski devirlerden bu yana zamanımıza gelinceye kadar muntazaman azalmıştır. Buna rağmen köyün güney ve güney batı yamaçlarında meşe ormanları gelişmiştir, ayrıca bazı kesimlerde yabani fındık da gözlenmektedir. Köyde birçok türde meyve ağacı bulunur. Bayat’a özgü çağla adı verilen küçük elma meşhurdur. Çeşitli sebzelerde yetişir.

Jeolojik olarak köy, Bayat volkanitleri adı verilen birimler üzerinde yer almaktadır.Köyde batı kesimlere doğru akdağ metamorfit kayaçlarıda gözlenmektedir. Bayat Volkanitleri, havzanın batısında küçük yüzlekler şeklinde, güneybatı kesimlerinde ise daha geniş yüzlekler şeklinde bulunmaktadır. Birim, oldukça rijit yapılı, yer yer gaz boşluklu, masif yapılı, siyah-kahve renkli andezit ve bazaltlardan oluşmuştur. Bazaltlarda, az miktarda tamamen kloritleşmiş ve karbonatlaşmış mafik mineraller gözlenmiştir.Bölgede yüzeyleyen en genç birimler, Kuvaterner yaşlı travertenler ve alüvyonlardır. Bunlar kendilerinden daha yaşlı birimler üzerinde açısal uyumsuzlukla ve/veya uyumsuzlukla bulunmaktadırlar. Güncel oluşumları devam eden travertenler ve alüvyonlar, Sivas yöresinin önemli endüstriyel hammaddeleri arasında yer almaktadırlar.

                                                                                                                     Yazan : Selim Ağkaya